«... اَللّهُمَّ اِنّا لا نَعْلَمُ مِنْهُ اِلاّ خَیْراً وَ اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّا اَللّهُمَّ اِنْ کانَ مُحْسِناً فَزِدْ فى اِحْسانِهِ وَ اِنْ کانَ مُسَّیئاً فَتَجاوَزْ عَنْهُ وَاغْفِرِ لَهُ اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ عِنْدَکَ فى اَعْلا عِلِّیّینَ ...»
بخشی از سخنان آیت الله مهدوی در مراسم بزرگداشت دانشجویی از ایشان در نهم اردیبهشت 1385:
«آنچه بنده چه از کسانی که به یک معنا فارغالتحصیل شده اند و چه از کسانی که مشغول تحصیلند خواستارم، چیزی است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند. در قرآن می فرماید: "قل لا اسئلکم علیه اجراً الا من شاء ان یتخذ الی ربه سبیلا". اجر و مزد ما این است که شما راه ما را ادامه دهید. ان شاء الله راه ما راه خداست. اگر این راه را ادامه دادید، از زحماتی که تصور می کنید ما متحمل شدهایم تقدیر کردهاید و اگر ادامه ندادید، همه زحمات ما حرام شده است. راه خدا را ادامه دهید. هدف و رسالت دانشگاه را دنبال کنید. ما می رویم ولی آنچه موجب امید ما و مؤسسین و خدمتگزاران است، این است که شما راه را ادامه دهید. اگر هدف را فراموش نکردید، بهترین تقدیر را انجام دادهاید. بدانید اسلام باقی است. انقلاب باقی است. تشیع باقی است. رهبری باقی است و ما باید زیر این پرچم سینه بزنیم ولو اینکه تحولاتی در زندگی پیدا شود و مشکلاتی باشد.»