روایتی به مناسبت نیمه شعبان راجع به آزمون های دوران غیبت
ابى عبد اللَّه (امام صادق) علیه السّلام که فرمود: بخدا قسم همچون شیشه باید بشکنید، و همانا شیشه را که بخواهند بحالت اوّل بازگردانند بر میگردد بخدا قسم همچون سفال باید شکسته شوید، و سفال که شکسته شود دیگر بحالت اوّل باز نمیگردد و بخدا قسم باید غربال شوید (و) بخدا قسم باید از یک دیگر تمیز یابید (و) بخدا قسم باید پاک شوید تا آنکه بجز اندکى از شما باقى نماند و در این موقع آن حضرت کف دست خود را (بعنوان بى اعتنائى بمردم) برگرداند (ابن ابی زینب، الغیبه للنعمانی، ترجمه فهری، 1362، ص. 244)
توضیح: اى گروه شیعه این حدیثها را که از امیر المؤمنین و امامان (ع) پس از او رسیده است روشنگرائى کنید و از آنچه شما را بر حذر داشتهاند بر حذر باشید و در آنچه از آنان رسیده است نیکو بیندیشید و فکرى در آنها بکنید که بهرهمند شوید که از این گفتار رساتر در مقام ترساندن گفتارى نتواند بود که فرمودند (همانا مرد صبح میکند در جاده امر ما و شب میکند در حالى که از آن شریعت بیرون شده است و شب میکند بر شریعت امر ما ولى صبح میکند در حالى که از آن بدر رفته است) آیا این گفتار دلیل بر آن نیست که افرادى از نظام امامت بدر میروند و آنچه را که در باره امامت معتقد بودند رها میکنند تا مگر راه روشنتر شود. و اینکه فرمود: بخدا قسم باید همچون شیشه شکسته شوید و همانا شیشه را اگر بخواهند بحالت نخست برگردانند برمىگردد بخدا قسم باید همچون سفال شکسته شوید که سفال شکسته مىشود و دیگر بحالت نخست باز نمیگردد مثلى است براى کسى که بر مذهب امامیّه بوده باشد و بواسطه گرفتارى که پیش مىآید از آن مذهب بمذهب دیگر عدول میکند سپس بواسطه نظر رحمت الهى سعادت گریبانش را میگیرد و تاریکى راهى که در آن است و صفاى راهى که از آن پا کشیده است برایش معلوم مىشود و پیش از مرگ بتوبه و بازگشت بسوى حقّ میشتابد و خداوند نیز توبه او را مىپذیرد و بحالت نخستین که در هدایت بود بازش میگرداند همچون شیشه که پس از شکسته شدن دوباره (بواسطه ذوب کردن) بحالت اول باز میگردد. و مثلى است براى کسى که معتقد بر امامت باشد و از این اعتقاد دست بردارد و کارش به بدبختى انجامد و در حالى که بر همان مذهب باطل است و توبه نکرده است و بحقّ بازگشت ننموده مرگ گریبانش گیرد مثل چنین شخصى مثل همان سفال است که شکسته مىشود و بحال اول باز نمیگردد زیرا نه پس از مرگ توبهاى هست و نه در حال جان دادن، از خداوند میخواهیم که ما را در آنچه بما منّت نهاده ثابت قدم فرماید و احسانش را بر ما فزونتر گرداند که ما براى اوئیم و از اوئیم (ابن ابی زینب، الغیبه للنعمانی، ترجمه فهری، 1362، ص. 244 و 245).
متن روایت: وَ أَخْبَرَنَا عَلِیُّ بْنُ أَحْمَدَ قَالَ أَخْبَرَنَا عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى عَنْ رَجُلٍعَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنِ الرَّبِیعِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُسْلِیِّ مِنْ بَنِی مُسْلِیَةٍ عَنْ مِهْزَمِ بْنِ أَبِی بُرْدَةَ الْأَسَدِیِّ وَ غَیْرِهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ: وَ اللَّهِ لَتُکْسَرُنَّ تَکَسُّرَ الزُّجَاجِ وَ إِنَّ الزُّجَاجَ لَیُعَادُ فَیَعُودُ کَمَا کَانَ وَ اللَّهِ لَتُکْسَرُنَّ تَکَسُّرَ الْفَخَّارِ فَإِنَّ الْفَخَّارَ لَیَتَکَسَّرُ فَلَا یَعُودُ کَمَا کَانَ وَ وَ اللَّهِ لَتُغَرْبَلُنَّ وَ وَ اللَّهِ لَتُمَیَّزُنَّ وَ وَ اللَّهِ لَتُمَحَّصُنَّ حَتَّى لَا یَبْقَى مِنْکُمْ إِلَّا الْأَقَلُّ وَ صَعَّرَ کَفَّه (الغیه للنعمانی، 1397 ه.ق.، ص. 207)
